Grutto

Een paar weken terug is de film Grutto, de reis van onze nationale vogel in premiére gegaan. Ruben en Melchert, de regisseurs, en de hele crew hebben een prachtig product neergezet. Chapeau. Ik heb deze boeiende en sfeervolle film gezien. De hele geschiedenis en de levenswijze van de grutto in Nederland komt in de film aan bod. Zowel in de winterperiode in Senegal, de reis, als de broedperiode in Nederland. Vele gevaren liggen op de loer. Vele lastige omstandigheden komt het dier tegen. En weet zich ook goed aan te passen. Dat zie je nu ook met de IJslandse Grutto gebeuren. Er zijn in IJsland meer ontginningen van woeste grond, meer landbouwgrond, minder strenge winters, meer broedmogelijkheden voor de de IJslandse grutto. Dit gaat ten koste van de oorspronkelijke vogels zoals watersnip, wulp , rosse franjepoot. Totdat het ook zo intensief is dat er een situatie ontstaat die vergelijkbaar is als in Nederland nu. Een prachtige film die eigenlijk niemand, ook de landbouwsector, mag missen. Mijn verwachting is dat er vooral een generatie op af komt, die de grutto uit hun jeugdjaren nog levendig kan herinneren. De huidige generatie heeft vast en zeker een ander beeld over de verschijning en verspreiding van de grutto. Er is sprake van extinctie. Als je niet weet hoe het was, mis je het ook niet. Ik herinner het me nog goed. Op Groot Terkooyen in Brabant waren bijzondere bodemomstandigheden. Het waren graslanden met een zeer slecht doorlatende bodem. Met drassige weilanden tot gevolg. Dat is opmerkelijk want deze graslanden liggen beduidend hoger gelegen dan de nabij gelegen gebied. Het vormde een waar gruttoparadijs. Tientallen paartjes grutto broedden hier. Hoe de situatie nu is? Ik zou het niet weten. Ik ken ook nog de situatie dat er op iedere maisakker nog wel een paartje kieviten broedde. Dat is niet meer zo. De maisakkers zijn letterlijk zo dood als een pier. Er zijn nauwelijks regenwormen of ander voedsel voor deze dieren. Het voedsel is er niet of het is onbereikbaar. Dicht gereden bodems door zware landbouwmachines, droogte, ontwatering en een slechte bodemkwaliteit zorgen ervoor dat er geen eten is voor de vogels en hun nakomelingen. Het is voor hen een onzekere toekomst.